دریاچه گهر

در دامنه اشترانکوه، دریاچه های دائمی و شیرین گهر بالا و گهر پایین گسترده شده اند. این دریاچه از ذوب برف های اشترانکوه و انباشت آب آن در پشت سد طبیعی ایجاد شده است. فراوانی نسبی آب های ورودی به این دریاچه باعث می شود سرریز آب آن به دریاچه پایینی (بزرگ) بریزد. این دریاچه همانند آبگیر بزرگی است که از چشمه ها وآبشارها و سرابهاسیراب و در تابستان و زمستان راکد می ماند وبیشتر سطح دریاچه زمستان کاملایخ می بندد و چشم انداز زیبا و خاصی را به گهر میبخشد. دریاچه گهر در مرکز منطقه حفاظت شدهاشترانکوه در بخش انتهایی تنگ تاپله قرار گرفته است. تنگ تاپله دره ای استدر جهت شمال شرقی(جنوب شرقی) که اطراف آن را کوههای اشترانکوه فراگرفته است. زیبایی خیره کننده و چشم اندازهای بدیع دریاچه سبب شده هر ساله با وجود سختی راه، انبوهی از مردم لرستان، استانهای اطراف و دیگر نقاط کشور، با پای پیاده یا سواره به دیدن دریاچه و زیبایی های آن بروند و چند روزی از اوقات فراغت خود را در آنجا سپری کنند. این دریاچه در نزد کشورهای خارجی بنام دریاچه ایرانمشهور است.

مشخصات دریاچه ها :

دریاچه گهر بزرگ ( کله گهر ):در منطقه حفاظت شده اشترانکوه و در ارتفاع 2400 متری از سطح دریا قرار گرفته است. حداکثر عمق دریاچه به 28 متر و مساحت سطح آبی آن به حدود 100 هکتار می رسد. طول دریاچه اصلی گهر را1500 متر و عرض متوسط آن را بین 500  تا 800  متر برآورد کرده اند.

دریاچه گهر کوچک ( کره گهر ):ارتفاع آن از سطح دریا 2450 متر می باشد و مساحت تقریبی آن حدود 7 هکتار است. طول آن 500 متر و عرض آن حدود 150 متر است. حداکثر عمق آن نیز در حدود 4 متر می باشد.

راه دسترسی به دریاچه :

راهای ارتباطی به دریاچه تماما مالرو و بعضا پیاده رو است. برای رسیدن به منطقه زیبای اشترانکوه از تهران می‌توان به دو طریق اقدام کرد. اول: با قطار دورود. دوم: از طریق اتوبوس‌های دورود. دسترسی به دریاچه نیز از دورود به دو طریق امکانپذیر می باشد :

1- مسیر کوهنوردان : از دورود به طرف الیگودرز از کیلومتر 20 به روستای دربند می‌رسیم که دارای درختان و بیشه‌های انبوهی است. ادامه راه ما را به طرف ایستگاه دربند می‌رساند که پس از گذشتن از روی ریل راه‌آهن و عبور از پل رودخانه در نهایت به روستای تیون می‌رسیم (جاده آسفالت است). پس از پر کردن قمقمه‌ها از آب چشمه، راه صعود از کنار روستا و از مسیری پاکوپ ادامه یافته، کم‌‌کم ارتفاع می‌گیریم و سپس مسیر ما به سمت جنوب ادامه پیدا می‌کند. بعد از دو و نیم ساعت پیاده‌روی به کنار جویباری می‌رسیم که ادامه راه ما را به پناهگاه اول می‌رساند.

چشمه گل‌گل سیرابمان می‌کند، سپس با طی دو ساعت به چال کبود و پناهگاه دوم می‌رسیم که محل مناسبی برای شب ماندن است. در این محل رو به جنوب که می‌ایستیم (خلاف مسیر بالا آمده) سمت راست قله گل‌گل 4050 متر و سمت چپ قله سن‌بران 4150 متر و در روبرو یک هفتی مشاهده می‌شود که یخچال آن تا کف میدان ادامه دارد و دیده می‌شود. سمت چپ آن قله لایو قرار دارد. قله سن‌بران از یخچال سمت چپ با طی زمان حدود سه ساعت و قله گل‌گل نیز با قدری زمان کمتر صعود می‌شود و بهترین مسیر رسیدن به دریاچه است که با صعود قله گل‌گل به سمت قله لایو سرازیر شده (شرق)، نیم ساعتی بعد به محلی V شکل می‌رسیم که سمت راست ما دریاچه قرار دارد.

دهلیزی با شیبی تند و گاهاً یخ زده که با توجه به سنگی بودن اطراف آن کوچکترین اشتباه در انتخاب مسیر امکان بروز مشکل و یا حادثه را به دنبال دارد. بعد از این قسمت به مسیر شن اسکی می‌رسیم که باید کاملاً با احتیاط و حتماً نفرات پشت سر هم حرکت کنند (ریزش سنگ). در بهار تا اواخر تابستان مسیر دارای یخچال با شیب تند است که همراه داشتن کلنگ و یخ شکن و طناب لازم است. زمان رسیدن به دریاچه از نقطه V شکل، چهار ساعت است. در نزدیکی دریاچه آبشاری زیبا پذیرای ماست که خستگی راه را از تن زدوده و از کنار آن می‌توان به درختان زیبای بیدکنار دریاچه رسید که نوید رسیدن به نگین زاگرس را می‌دهد. بهترین فصل صعود، اواخر خرداد به بعد است که البته بستگی به بارش نیز دارد. برای تماشای لاله‌های واژگون(گل اشک) باید اواخر اردیبهشت به منطقه رفت

2- مسیر عمومی : راه اصلی آن از شهرستان درود با خودرو به گردنه دوش دراز - قریه درب آستانه (امامزاده شاه پیروانی) و دو راهی سراوند وچشمه تلمه زار است. بعد از جاده ماشین رو گردشگران پیاده باید به چشم دره- چشمه تلمه زار- گردنه گله چیره- بنار نر میون -گردنه پنبه کار دره نگار و سفید آب- بناره گهربه دریاچه دیدنی گهر میرسند. حرکت از محلی به نام سرچشمه (در حومه شهر دورود به فاصله حدود 20 کیلومتر) باارتفاع 2365 متر از سطح دریا آغاز می شود. در مسیر رفتن از سرچشمه به دریاچه گهر بایدمسافتی 18 کیلومتری را با فراز و نشیبی بسیار پیمود و از کنار دره نگار(نی گاه) وبالای گردنه پنبه کار  بگذریم و جالب است که در نهایت به دریاچه می رسیم که ارتفاعآن از سطح دریا 2360 متر است یعنی  تقریباً به اندازه ارتفاع مبدأ. مرتفع ترین نقطهمسیر، بالای گردنه پنبه کار با ارتفاع 2550 متر و پایین ترین نقطه چشمه پنبه کار درپایین گردنه با ارتفاع 1950 متر می باشد. دریاچه در دامنه جنوبی اشترانکوه و قلهسن بران قرار دارد. دریاچه دیگری در بالادست این دریاچه قرار دارد که به دریاچهبالا یا دریاچه کوچک یا دریاچه دوم موسوم است که در حال از بین رفتن است وبرای رسیدن به آن باید حدود 2 ساعت پیاده روی کرد.